e-afieromata

ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ '73 Και οι αναλογίες σήμερα   Του Άλκη Φάτσιου τ. Δικηγόρου Πέρασαν ήδη 41 ολόκληρα χρόνια από την ΕΞΕΓΕΡΣΗ του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ . Στο παρόν σημείωμα μου δεν σκοπεύω να αναφερθώ στο ιστορικό της επετείου ( πλην κάποιων γενικών διαπιστώσεων και παρατηρήσεων ) αλλά θα αναφερθώ με λίγα λόγια και επιγραμματικά , στις όψεις του σύγχρονου φασισμού που θεωρώ ότι υπάρχουν σε απόλυτη σχεδόν αναλογική σχέση , με τις τότε εκφράσεις φασισμού δηλαδή του Νοέμβρη του 1973 !! Επίσης θα αναφερθώ στην έννοια της βίας της εξουσίας , τότε και τώρα !!! 1.Κατ’ αρχήν οι γενικές μου παρατηρήσεις που αφορούν την τότε Λαϊκή Εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβρη 1973 ! Τον Απριλη του 1967 λοιπόν , επιβάλλεται στη χώρα μας Στρατιωτική Δικτατορία , μια χούντα στρατιωτική όπως συνηθίζεται να λέγεται , με εμπνευστές το ΝΑΤΟ και τους Αμερικάνους ( αυτοί ήταν και είναι τα αφεντικά του ΝΑΤΟ ) , με πρόθυμους συνεργάτες και όργανα τους , ντόπιους αξιωματικούς του στρατού σε αγαστή συνεργασία με

Ιωάννινα: Αυτό είναι το μοναδικό κατοικημένο νησί λίμνης πανευρωπαϊκά!   Το μοναδικό κατοικημένο νησί λίμνης στην Ευρώπη βρίσκεται στην Ελλάδα. Πρόκειται για το νησάκι της λίμνης των Ιωαννίνων, το οποίο, όμως, δεν έχει μόνο αυτή την πρωτοτυπία. Είναι επίσης το μοναδικό νησί λίμνης στον κόσμο χωρίς όνομα! Πρόκειται για έναν πευκόφυτο βράχο, η έκταση του οποίου ανέρχεται περίπου στα 200 στρέμματα. Εκεί βρίσκεται ένας παραδοσιακός ηπειρώτικος οικισμός, φτιαγμένο από πέτρα, στη μέση μιας λίμνη, τα νερά της οποίας πρέπει καθημερινά να διασχίσουν οι περίπου 100 οικογένειες που κατοικούν στο νησάκι. Στη λιλιπούτεια ενδοχώρα και στις ακτές του, χτισμένα το ένα δίπλα στο άλλο σχεδόν, επτά βυζαντινά και μεταβυζαντινά μοναστήρια σχηματίζουν μια μοναστική πολιτεία αιώνων, που είναι και η τρίτη μεγαλύτερη στην Ελλάδα, μετά το Άγιον Όρος και τα Μετέωρα. Το νησάκι ξεπροβάλλει μέσα από ένα «πέπλο ομίχλης» για να αποκαλύψει τη δική του μακραίωνη ιστορία. Τα καραβάκια ξεκινούν από το μόλο κάτω α

Ειδήσεις από το ...παρελθόν  Η Ήπειρος του 19ου αιώνα Το ξεφύλλισμα αθηναϊκών εφημερίδων του 19ου αιώνα συνεχίζεται. Χρόνος αναφοράς το 1890. Ας σχολιάσουμε κάποιες απ’ αυτές. Ετσι στην Κωνσταντινούπολη πεθαίνει ο “ακάματος πρόμαχος του Ελληνισμού” ο Ηπειρώτης Ηροκλής Βασιάδης. Στην Ρωσία ο αυτοκράτορας Αλέξανδρος ο Γ’ (1881-1894) βραβεύει τον έλληνα Ν. Γαβαλά. Νέοι Ηπειρώτες αριστεύουν στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Ο Ηπειρώτης Μιχαήλ Αναγνωστόπουλος (1837-1906) ο μέγιστος των Ελλήνων της Αμερικής κατά τον 19ο αιώνα, γαμβρός του Αμερικανού γιατρού και φιλέλληνα Σάμουελ Χάου (1801-1876), δίνει διάλεξη στον “Παρνασσό” της Αθήνας και αναφέρεται στην διασημότερη τυφλή και κωφή συγγραφέα, την περιώνυμη μαθήτριά του Ελένη Κέλερ (1880-1968), η οποία έγραψε για την αρχαία ελληνική γλώσσα, την οποία η κ. Μ. Ρεπούση χαρακτήρισε νεκρή. “Αν είναι αλήθεια ότι το βιολί είναι το τελειότερο μουσικό όργανο τότε τα ελληνικά είναι το βιολί της σκέψης”. Στη Χειμάρα της Β. Ηπείρου πεθαίνει ο νερός φ